اهمیت دریاچه ها و سایر بومسازگان های آبی محصور در خشکی در تامین مصارف آب شرب انسان، مصارف کشاورزی، آبزی پروری و شیلات، تامین برق، صنعت اکوتوریسم و تعدیل هوای اطراف روزبه روز بیشتر می شود . در نتیجه ی تخریب های این منابع آبی که حاصل توسعه روزافزون شهرنشینی، آلودگی های صنعتی و کشاورزی، زباله ها و پسماندها، جنگل زدایی، بیابان زایی و فرسایش خاک است، به طرز نگران کنندهای آسیب دیده اند. بر همین اساس و به دلیل فعالیت های مخرب انسانی بحران آب در ایران روز به روز شدیدتر شده و نیاز است با برنامه های مدیریتی جامع و علمی دریاچه ها مورد ارزیابی و پایش منظم قرار گیرند و جهت احیای زیست محیطی آنها اقداماتی جدی صورت گیرد. در این راستا مختصراً به وضعیت مدیریتی و استفاده های شیلاتی دریاچه ها در ایران پرداخته می شود و مشکلات و راهکارها به اختصار بحث خواهد شد. از مهمترین مشکلات می توان به آلودگی منابع آبی، تغییر و افزایش الگوی مصرف آب در بخش کشاورزی و احداث بی رویه سدها که سبب تخریب زیستگاه های طبیعی آبزیان و اختلال شدید در حوزه های آبریز دریاچه ها شده است، اشاره کرد. از اقدامات پیشگیرانه و کنترلی می توان به کنترل سدسازی، جلوگیری از ورود فاضلاب های تصفیه نشده به منابع آبی، تغییر الگوی کشت کشاورزان و کاهش مصارف آب در این بخش اشاره کرد.
