ارزیابی و مدیریت منابع آبی نیازمند اصل برآورد توان تولید اولیه و وضعیت تروفی می‌باشد. هدف از این تحقیق بررسی پارامترهای فیزیکوشیمیایی ،آب پلانکتون‌ها فیتوپلانکتون‌ها و زئوپلانکتون‌ها) ماکروبنتوزها و ماهیان در ۷ ایستگاه در ۳ تالاب بین المللی آلاگل آجی گل و آلماگل در استان گلستان به مدت یک سال از زمستان ۱۳۹۵ تا پائیز ۱۳۹۶ بوده است. نتایج این بررسی نشان داد در کل تعداد ۵۷ گونه متعلق به ۷ شاخه فیتوپلانکتون و تعداد ۷ گروه زئوپلانکتون و ۱۰ گروه ماکرو بنتوز در این سه تالاب شناسایی و شمارش شدند و شیرونوموس گونه غالب ماکرو بنتوز در هر سه تالاب در طول سال بود. وضعیت تروفی بر حسب کلروفیل آ نشان داد که تالاب آجی گل در وضعیت پرخطر هایپرتروف، آلماگل در وضعیت یوتروف و آلاگل در وضعیت مزوتروف قرار دارند. همچنین در مقایسه سه تالاب نتایج نشان داد که در تمام فصول بیشترین بیوماس ماهیان فیتوپلانکتون خوار و زئوپلانکتون خوار در هکتار در آجی گل بسیار بالاتر از دو تالاب دیگر است. از نظر بیوماس ماهیان بنتوز خوار بیشترین بیوماس در بهار تابستان و زمستان در تالاب آلماگل و در پاییز در تالاب آجی گل مشاهده شد بیشترین فراوانی ماهی در هر سه تالاب مربوط به کامبوزیا و بدون در نظر گرفتن ماهی گامبوزیا بیشترین فراوانی در تالاب آلاگل مربوط به ماهی کاراس در آجی گل سیاه ماهی و ماهی کپور و در آلماگل ماهی کاراس و از نظر وزن نسبی ماهی غالب فیتوفاگ و کاراس بودند همچنین گربه ماهی تنها در تالاب آلاگل یافت می شود. بنظر می رسد باید سهم رهاسازی ماهیان کفزی خوار از قبیل کپور معمولی بیشتر در نظر گرفته شود و ماهیان مهاجم و هرز کنترل شوند.
