سایتهای تاریخی مکانهای ویژه ای هستند که با ارزش ترین میراث فرهنگی دوره های مختلف تاریخی را دربرمی گیرند. چنین مکان هایی بعنوان سرمایه ای غیر قابل جایگزین، تبلور سرمایه گذاری فکری انسان بحساب می آیند که در آن عناصر مختلف فضایی - کالبدی طی فرایندهای اجتماعی - مکانی به همدیگر دوخته شده اند علی رغم اینکه از چندین دهه گذشته اهمیت چنین محیط هایی مورد تأکید قرار گرفته، با این وجود سایت های زیادی بویژه در مقابل بحران مسکن، در حال تخریب و نتیجتاً از دست دادن ویژگیهای تاریخی است. چنین روندی، مطالعه مجدد به منظور شناخت و اندازه گیری ویژگیهای مذکور و ایجاد اطمینان از تداوم کیفیات فضایی - کالبدی آنها را ضروری می گرداند. در این راستا مقاله حاضر ویژگیهای تاریخی بافت مرکزی شهر سنندج را ضمن ملاحظه سؤال کلیدی زیر مورد توجه قرار می دهد: چه ویژگیهای تاریخی معرف شخصیت فضایی-کالبدی بافت مرکزی شهر سنندج مباشد؟ برای پاسخگویی به سؤال مذکور رویکرد ی تاریخی _ تفسیری برگزیده شده که از طریق بررسی اسناد، مشاهده محیط ساخته شده و بررسی میدانی آن (با استفاده از عکس و ترسیمات تحلیلی) فرایند جمع آوری اطلاعات به انجام رسیده است.. نتایج حاکی از آن است که ساختار اصلی شهر که از مفهوم شهر – قلعه ها (شهر – تپه ها) منتج شده، واجد ویژه گیهایی است که در سایر شهرهای ایرانی بندرت قابل رؤیت می باشد. چنین ویژه گیهایی نیازمند مدیریت و برنامه ریزی کیفیاتی است که بایستی نگهداری و ارتقاء یابند.
