با پیشرفت در قدرت محاسبات و افزایش دسترسی داده ها، سیستم های پارامتری اکنون می توانند برای مقابله با پدیده های پیچیده شهری در سطح چند مقیاس و چند بعدی به کار گرفته شوند. در مقایسه با روش های معمول طراحی، قانون طراحی پارامترهای شهری مبنایی برای پیکربندی مدل های شهری سه بعدی ایجاد می کند. استفاده از تکنیک های مدل سازی پارامتریک امکان تولید مجموعه گسترده ای از انواع طراحی شهری را فراهم و معیارهای اهداف توسعه پایدار در بازآفرینی شهری را برآورده می سازد. محله سنگلج تهران نیز به عنوان یکی از محلات تاریخی و قدیمی این شهر، با مشکلات رایج در بافت های کهن و فرسوده شهری روبه رو است و نیازمند رویکرد نوینی است تا با مداخله هدفمند، وضعیت آن بهبود پیدا کند و ارزش تاریخی آن حفظ گردد. در این پژوهش از یک رویکرد آمیخته کمی و کیفی مبتنی بر ابزار هوش مصنوعی ( در این پژوهش به طور خاص جعبه ابزار Decodingspace در افزونه ی گرس هاپر درون محیط نرم افزار راینو سروس ) استفاده شده است. ابزارهای جمع آوری از دو نوع مشاهدات عینی و اسناد موجود مانند داده هایGIS تهیه و در قالب معیارهای کمی و کیفی به صورت داده های عددی و نوشتاری وارد محیط کار شده و با توجه به نوع هر یک، مورد سنجش و تحلیل عددی و هندسی بر روی محله مورد نظر قرار می گیرند. داده های مکانی و فضایی مانند نقشه دسترسی ها، بلوک ها، فضاها پر و خالی درون بافت در پلاگین گراف محورِ Graph Analysis و همچنین از تحلیل های رمزگشایی فضایی در پلاگین Isovist Urban Analysis جهت بررسی میزان اتصال پذیری، هم پیوندی و سایر متغیرهای تحلیل شبکه فضایی و کالبدی به صورت یک تجزیه و تحلیل الگوریتمی استفاده شده است. با توجه به خروجی های کیفی حاصل شده از این ارزیابی الگوریتمی در ارائه معیارهای مورد نیاز در رسیدن به یک چارچوب بازآفرینی پایدارِ کالبدی- فضایی که با استفاده از یک روش تحلیلی پارامتریک و نوظهور در حوزه بافت های مسئله دار محلات شهری انجام شده است، امکان ارائه نتایج این پژوهش به صورت یک دستورالعمل های اجرایی انعطاف پذیر در چارچوب بازآفرینی پایدار در محله سنگلج به عنوان یک محله با بافت فرسوده و ناکارآمد، که نیازمند تغییرات اساسی در کالبد و فضا است، وجود خواهد داشت.
