فضاهای شهری عناصر اصلی ساخت شهر هستند که به قلب و کانون راهبردی اجتماعی مربوط می شوند. راحتی و آسایش پیش نیاز یک فضای شهری موفق هستند، از این میان آسایش اقلیمی به عنوان تأثیرگذارترین فاکتور آسایش، زمانی برقرار می شود که بین دمای دفع شده و جذب شده توسط پوست بدن در محیط، تعادل ایجاد شود. این تعادل تحت تأثیر عواملی مانند درجه حرارت، رطوبت نسبی و جریان هوا است و جهت گیری مناسب کالبد به عنوان کم هزینه ترین و تأثیرگذارترین عامل جهت کنترل این عناصر محیطی تأثیرگذار بر آسایش اقلیمی شهروندان در فضاهای باز مطرح است. در این پژوهش از روش همبستگی باهدف دست یابی به مناسب ترین جهت گیری برای فضاهای باز شهر بندرعباس ازنظر اقلیمی استفاده شد، ازاین رو ابتدا اختلاف بین جهت های مختلف ازنظر میزان آفتاب گیری در یک مستطیل ثابت در هشت جهت اصلی و فرعی در طول سال به کمک روش آنالیز واریانس با استفاده از نرم افزا آماری (آر) روی داده های 44 ساله هواشناسی تجزیه وتحلیل و مقایسه شدند، سپس با حذف جهت بادهای مخل آسایش از روی گلبادهای برگرفته از داده های ذکرشده، جهات مذکور ازنظر میزان آسایش اقلیمی اولویت بندی شدند. از این میان طبق نتایج این پژوهش جهت شمالی-جنوبی با اختلافی معنی دار نسبت به دیگر جهت های اصلی، مطلوب ترین وجهت شرقی-غربی نامطلوب ترین جهت گیری کالبد فضاهای باز شهر بندرعباس است که می توان در طراحی های آینده مدنظر قرار گیرد.
