تقاضا و تمایل برای گردشگری با انگیزه های مختلف به منظور تفرج، زیارت، تجارت در تمامی جهان با سرعت زیادی در حال افزایش می باشد . بالارفتن سطح درآمد، افزایش ایام فراغت، تغییرات و نگرش های جدید به مفاهیم زندگی و ضرورت تماس های بین المللی و… ایجاب می کند که گردشگری گسترش وتوسعه یابد. در دوران ما توریسم به یک واقعیت مهم اجتماعی تبدیل شده وگردشگری پاسخی است به نیاز فطرت جستجوگر انسان در کشف اسرار و حقایق زندگی دیرینیان، آشنایی بافرهنگ ملت ها و لذت بردن از مواهب خدادادی سرزمین ها و بلاد دیگر، گریز از زندگی پر هیاهو شهری و… . در این راستا گردشگری به یک فعالیت عظیم اقتصادی بدل گشته و آنچه که دراین مقوله از اهمیت اساسی برخوردار است ، این است که گردشگری با تمامی انواع و اشکالش می رود تا به عنوان اولین فعالیت پیشتاز اقتصاد جهانی بدل گردد . در سیاست اقتصادی کشور با توصیه برنامه ریزان برنامه سوم توسعه، به درآمدهای حاصل از سایر منابع ملی بجایی اتکاء محض به صادرات نفت توجه ویژه ای معطوف گردیده است. در راستای این سیاست گسترش فعالیت های اقتصادی در زمینه های مختلف نظیر صنعت جهانگردی با هدف دستیابی به منابع جدید و پایدار ارزی امری اجتناب ناپذیر به نظر می رسد. گردشگری روستایی بعنوان یکی از مهمترین اشکال بارز گردشگری و مردمی ترین توع آن سهم برجسته ای در هدایت موارد ذکر شده را بعهده دارد. در این راستا مطالعه حاضر با بررسی مبانی نظری صنعت گردشگری روستایی و تعیین جایگاه آن در اقتصاد کشور به شناخت جاذبه های طبیعی ، یادمانهای تاریخی، فرهنگی ومذهبی و همچنین شناسائی محدودیتها، تنگناها و ارزیابی نیازها، امکانات و توانمندیها روستای مورد نظر پرداخته تا از این طریق راهکارهای اجرایی و پروژه های مناسب گردشگری را تعریف و از نظر اجرایی تبیین نماید. اهداف کلی توسعه گردشگری روستایی اهداف کلی توسعه گردشگری روستای بیشتر توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی روستا مد نظر می باشد بطوریکه اهداف فوق با اهداف توسعه روستا برابر می باشد. در واقع گردشگری روستای و توسعه روستایی دو مقوله ای موازی با هم هستند که در هر دو توسعه اقتصادی و زیرساختهای روستا بعنوان اهداف کلی مورد توجه قرار می گیرند. در این راستا اهداف جزیی زیرا را می توان بر شمرد: ـ افزایش سهم بخش گردشگری در اشتغال زایی بویژه برای جوانان، جمعیت بیکار و ایجاد فرص
