توده نفوذی دهگلان به سن مزوزوئیک در شرق سنندج، از لحاظ سنگ شناسی عمدتاً شامل گرانیت، سینیت و مونزوگابرو- مونزودیوریت هستند به طوری که بیشترین حجم و گسترش مربوط به توده های گرانیتی است. مونزوگابرو-مونزودیوریت ها و سینیت ها ماهیت کالک آلکالن دارند در حالی که گرانیت ها آلکالن هستند. از طرف دیگر سنگ های گرانیتی و سینیتی در زمره گرانیت نوع A محسوب می شوند و حال آنکه مونزوگابرو - مونزودیوریت ماهیت گرانیت نوع I را دارند. ویژگی های ژئوشیمیایی نشان می دهد براثر عملکرد فرورانش فعال قاره ای در زون سنندج-سیرجان و ذوب گوشته، منجر به ذوب پوسته و تشکیل ماگمای هیبرید گوشته- پوسته گردیده و سنگ های مونزوگابرو- مونزودیوریتی نوع I تشکیل شده که براثر فرایند تفریق بلوری، سنگ های سینیت نوع A متبلور شده است. در مرحله بعد فرایندهای کششی ایجاد شده در این زون موجب ذوب پوسته و ایجاد سنگ های گرانیتی نوع A شده است. به نظر می رسد، فعالیت های گسل های امتداد لغز در زون سنندج-سیرجان منجر به شکل گیری گرانیت های آلکالن نوع A شده است.
