فرزاد نظری

استرنبرجیا یکی از گونه های نادر سوخوار با گل های جذاب زردرنگی است که افزون بر فواید دارویی و زینتی، این گیاه دارای مزایایی مانند تحمل شرایط خشکی و نیز مقاوم به شرایط سنگلاخی می باشد. بی شک افزایش این گیاه با بهره گیری از تنظیم کننده های مختلف رشد و استفاده از آن با اهداف دارویی و زینتی می تواند مفید باشد. بدین منظور، پس از خارج کردن سوخ ها در خرداد 1394 از رویشگاه طبیعی آنها در استان ایلام، به آزمایشگاه گروه علوم باغبانی دانشگاه کردستان منتقل شدند. سپس فلس های قهوه ای بیرونی سوخ ها جدا شدند و در ادامه، با چاقوی تیز، هر سوخ به 4 تا 6 قسمت تقسیم شد. پس از این مرحله، افزونه ها در محلول های 100 و 200 میلی گرم در لیتر از تنظیم کننده های رشد ایندول بوتیریک اسید (IBA)، جیبرلیک اسید (GA3)، بنزیل آدنین (BA)، کینتین (Kin)، و سایکوسل (CCC) در قالب طرح کاملا تصادفی به مدت 2 ساعت غوطه ور شدند. در تیمار شاهد افزونه ها به مدت 1 ساعت در آب مقطر قرار گرفتند و پس از آن همه افزونه های تیمار شده در تکرارهای جداگانه (15 افزونه) در داخل کیسه هایی که دارای 50 درصد کوکوپیت و 50 درصد ورمی کولایت بود به مدت 2 ماه در دمای 21 تا 22 درجه سانتی گراد و در شرایط تاریکی قرار داده شدند. سپس ویژگی هایی مانند درصد باززایی، تعداد، طول، وزن تر و وزن خشک شبه ساقه ها و نیز وزن تر و خشک ریشه ها اندازه گیری شد. بیشترین درصد باززایی، تعداد، وزن تر و خشک ریشه و ساقه در تیمار 100 میلی گرم در لیتر جیبرلیک اسید مشاهده شد و نیز بیشترین طول ساقه در تیمار کینتین 200 میلی گرم در لیتر به دست آمد.