در حال حاظر رویکرد جامعه معماران و طراحان فضای سبز به سمت اصلاح فضای شهری است یعنی فضایی که هر فرد مراحل زندگی خود را در آن سپری می کند. نگرشی که بدل به طراحی بیوفیلیک یا طراحی طبیعت گرایانه انسان شده است. طراحی بیوفیلیک در یک نگاه، تشخیص نیاز فطری انسان برای برقراری ارتباط با طبیعت است. استراتژی طراحی جهانی برای خلق محیط هایی است که بتوانند کیفیت زندگی انسان بصورت فردی و یا جمعی را افزایش دهند. به طور کلی طراحی بیوفیلیک کوششی دقیق برای فهم و درک نیاز ذاتی بشر برای همبستگی و پیوند با دنیای طبیعی و تأثیر آن در طراحی و ساخت محیط های مناسب برای زندگی می باشد. ارزش های طراحی بیوفیلیک وابسته به شرایط محیطی و اجتماعی انسان ها در حال تغییر است. به نظر می رسد با توجه به روحیه طبیعت گرای مردم کشور ما و نیز تجربه اپیدمی کرونا، چنانچه این نوع نگرش از طراحی مدنظر معماران ساختمانها و فضاهای سبز قرار گیرد می تواند خیلی در بهبود سلامت روحی و جسمی افراد موثر واقع شود.
