امروزه اهمیت فضاهای سبز در شهرها بر کسی پوشیده نیست. فضاهای سبز شهری، خدمات متنوع اِکوسیستمی از جمله کاهش آلودگی صوتی، آب و هوا و ...، تعدیل آب و هوای منطقه ای و احیای فرصت های گردشگری را فراهم می آورد. این پژوهش، دیدگاهی نظام مند و کاربردی برای برنامه ریزی و توسعه شبکه فضاهای سبز شهری در جهت انسجام منظر و به حداکثر رساندن مزایای اکولوژیکی و اجتماعی بوسیله سودبردن از اراضیِ کمتر استفاده شده، بلااستفاده و در مجموع فضاهای شهری را ارائه می دهد. بنابراین با تمرکز بر نایسر بعنوان بزرگترین ناحیه منفصل شهری خودانگیخته در استان کردستان، دو هدف اصلی 1.امکان سنجی، شناسایی و پیشنهاد شبکه یکپارچه سبز در بستر وضع موجود نایسر مبتنی بر شناسایی کرانه های سبز و پهنه های قهوه ای، با رویکرد حداقل مداخله در بافت؛ 2.طراحی قسمتی از این شبکه یکپارچه سبز در راستای خلق پارک و تفرجگاه همگانی به عنوان طرح پیشگام و موّلد، را دنبال می کند. همچنین سوال اصلی پژوهش این است که شیوه طراحی پارک در شرایط نایسر (با وجود محدودیت های متعدد ناشی از استقرار دکل های برق فشار قوی( چگونه است و طراحی کاشت چگونه خواهد بود؟. پژوهش حاضر از نظر نوع هدف در میان پژوهش های کاربردی و از نظر نوع روش، در طبقه تحقیقات توصیفی پیمایشی قرار می گیرد. براساس مطالعات پیمایشی، انواع فضاهای سبز و قهوه ای ناحیه منفصل شهری نایسر شناسایی می شود. در این پژوهش مبانی نظری از اطلاعات اسنادی و کتابخانه ای حاصل می گردد. در تحلیل ناحیه از قابلیت های نرم افزار Google Earth Pro استفاده می گردد. رویهم گذاری شبکه منسجم با استفاده نرم افزار ArcGis9 ارائه می گردد و همچنین در طراحی پهنه سبز از نرم افزار Realtime Landscape Architecture 2018 استفاده می گردد. در این پژوهش ضمن ارائه شبکه منسجم سبز در سطح نایسر، چارچوب کاشت درختان منطبق بر حرائم دکل های برق فشار قوی 63 کیلو ولت در اقلیم سرد و کوهستانی چارچوبی را برای مناطقی که به دلیل فقدان زمین، ناچار به استفاده از اراضی واقع در حریم دکل ها هستند، ارائه می نماید.
