برنامه ریزی ترابری شهری در تامین جابجایی انسان و کالا امر اجتناب ناپذیری است. تاریخ ترابری مدرن ایران به پنجاه سال محدود و سالها پس از شکل گیری شهرها ظاهر شده است. ضروری است همراه با رشد جمعیت و شهرها، ترابری نیز به شکل مطلوبی توسعه یابد. شهرهای کشور ما، ویژگیهای شهری و ترابری زیادی با انواع توسعه یافته دارد، لیکن شرایط خاص هر یک مانع از یافتن پاسخ یکسان به مشکلات آنها داده است. در این مطالعات، یر اساس تاریخچه جمعیتی و ترابری گذشته دو کشور در حال توسعه و توسعه یافته ایران و فرانسه، ویژگیها و روند پیشرفت ترابری شهری آنها مقایسه شده است. برای این منظور پایتخت های تهران و پاریس به عنوان دو مرکز شهرنشینی خیلی بزرگ و دو شهر سنندج و رن با جمعیت کم و ویژگیهای نسبتاً مشابه انتخاب شده است. از نتایج بررسی ها میتوان به افزایش قابل توجه جمعیت شهرهای در حال توسعه نسبت به نمونه-های توسعه یافته اشاره کرد که با رشد نامطلوب ترابری نیمه خصوصی آنها نسبت به کشورهای توسعه یافته مشکلات را دو چندان کرده است. در مقابل، توسعه ترابری همگانی، به ویژه سیستم ریلی ایران همسان با کشورهای پیشرفته نبوده و روند رشد آن بسیار کند بوده است. مهمترین ویژگی ترابری شهری کشور کارگماری بالای آن است. لذا ضروری است، با سرمایه گذاری مناسب و تغییر الگوی سنتی، فرهنگی و کارگماری جامعه، روند فعلی توسعه حمل و نقلی گام به گام اصلاح شود، در غیر این صورت چالش ترافیکی، آلودگی زیست-محیطی و مصرف بی رویه انرژی فسیلی، زندگی مطلوب مناطق شهری را به خطر خواهد انداخت.
