تاثیر بارهای تک چرخ (آئین نامه ایران) و جفت چرخ (آئین نامه فرانسه)، بر روی طول عمر یک روسازی انعطاف پذیر با در نظر گرفتن کیفیت تماس لایه ها و تغییرات ضخامت به روش الاستیک خطی و کمک مدل های خستگی و شیارگذاری مطالعه شده است. مقدار کرنش های قائم بستر و افقی بیندر در اثر بار تک چرخ بیشتر از بار جفت چرخ بوده و باعث کاهش عمر روسازی و افزایش 45 درصدی نشست آن می شود، در حالیکه این روند عموماًً برای لایه توپکا صدق نمی کند خصوصاً در حالتیکه چسبندگی اتصال لایه ها مناسب است.
