هدف از این مطالعات بررسی امکان شناسایی مشخصات کمی و کیفی محل تماس دو لایه روسازی با استفاده از رادار زمینی، به عنوان یک روش غیر مخرب، است. در این تکنیک، امواج الکترومغناطیس به درون لایه های روسازی ارسال و دریافت گردیده و تجزیه و تحلیل داده ها با بررسی سیگنالهای دریافتی صورت گرفته است. نتایج روش نشان دهنده توانایی قابل قبول آن در شناسایی محل تماس دو لایه سالم از محل تماس دو لایه نامناسب است. همچنین با توجه به تجزیه و تحلیل سیگنالی میتوان طبیعت محل تماس نامناسب دو لایه را پیش بینی کرد.
