داریوش شیخ الاسلامی وطنی

مقدمه: پژوهش حاضر تاثیر 8 هفته تمرین مقاومتی را بر برخی فاکتورهای التهابی، قدرت عضلانی و ترکیب بدنی در زنان مبتلا به آرتریت روماتوئید بررسی کرده است. روش شناسی: در این پژوهش 20 زن مبتلا به آرتریت روماتوئید با میانگین سنی 70/4445/5 ، وزن 7209/ 5 و قد 40/16422/4 از بین زنان مبتلا به آرتریت روماتوئید تحت درمان در کلینیک ویژه دانشگاه علوم پزشکی شهرستان کرمانشاه به شکل هدفمند انتخاب شدند. سپس آزمودنی ها به صورت تصادفی در دو گروه 10 نفری تجربی و کنترل قرار گرفتند. برنامه تمرینی مقاومتی پیشرونده به مدت 8 هفته (هر هفته سه جلسه، و هرجلسه حدود 70 دقیقه با 50 درصد یک تکرار بیشینه) انجام دادند. حداکثر قدرت، درصد چربی بدن، فـاکتور روماتوئیـد، پروتئین واکنش پذیر C و سرعت رسوب گلبولهای قرمز آزمودنی ها قبل و پس از برنامه تمرینی اندازه گیری و با هم مقایسه شد. یافته ها: فـاکتور روماتوئیـد، پروتئین واکنش پذیر C و سرعت رسوب گلبولهای قرمز در اثر هشت هفته تمرین مقاومتی در گروه تجربی بطور معناداری کاهش یافت (01/0 > p). همچنین،میزان قدرت در حرکات پرس سینه، پرس نظامی، پرس پا و اکستنشن زانو تحت تاثیر تمرینات مقاومتی بطور معناداری افزایش یافت (01/0 > p). اما تغییرات درصد چربی بدن در هیچ کدام از گروه ها معنادار نبود (28/0 = p ). همچنین میزان فـاکتور روماتوئیـد، پروتئین واکنش پذیر C و سرعت رسوب گلبولهای قرمز و در پس آزمون در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل بطور معناداری پایین تر بود (01/0 > p). نتیجه گیری: اثرات ضدالتهابی تمرین مقاومتی در بیماران مبتلا به RA و همچنین اثربخشی تمرینات مقاومتی بر افزایش قدرت گروه های مختلف عضلانی می تواند باور سنتی رایج در بین بیماران و پزشکان را تغییر داده و گامی مهم در بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به این عارضه محسوب شود. بهبود چشمگیر فاکتورهای التهابی در اثر تمرینات مقاومتی می تواند از لحاظ بالینی در درمان و کنترل دراز مدت بیماری بسیار حائز اهمیت باشد.