داریوش شیخ الاسلامی وطنی

مقدمه: روند پیری با افزایش رادیکال آزاد و صدمات سلولی همراه است )1 .)تمرینات مقاومتی موجب تعادل سیتم اکسایشی و آنتی اکسیدانتی در آزمودنی های مسن گردیده است. هدف ازاین مطالعه بررسی تأثیر 12 هفته تمرین مقاومتی با شدت 75 %RM1بر سطوح سرمی α-TNF ، MDA ،TAC ،KB-NFدر زنان مسن و جوان می باشد. ضمن بررسی تغییرات شاخص های اکسایشی و ضد اکسایشی متعاقب تمرینات مقاومتی ، تاثیرات وا بسته به سن مد نظر است. روش شناسی: بدین منظور 44 نفر آزمودنی زن داوطلب و هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به 4 گروه :1-تجربی مسن 12نفر )22 /1±3/3 سنی میانگین با )نفر 12 جوان تجربی- 3 )62/3 ±5 سنی میانگین )نفر10 مسن کنترل- 2 )60/4 ±3سنی میانگین) 4 -کنترل جوان 10 نفر ) با میانگین سنی 2± 2/24 ) تقسیم شدند. کنترل ها هیچ گونه فعالیت منظمی نداشتند. پروتکل تمرینی به مدت 12 هفته، سه جلسه در هفته ، هر جلسه به مدت 60 دقیقه در برنامه ی مقاومتی با شدت 75 %1 RMشرکت کردند. خونگیری در دو نوبت، 48 ساعت قبل از شروع برنامه تمرینات و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی در حالت استراحتی و ناشتا انجام گردید. یافته ها: کاهش معنادار α- TNF ، MDA و افزایش معنادار TAC ،KB- NFدر تجربی ها دیده شد. افزایش معنادارα- TNF ، MDA و کاهش معنادار TAC ، KB- NF در کنترل ها مشاهده گردید. کاهش معنادار MDA و α- TNF در تجربی ها نسبت به کنترل ها وجود داشت. افزایش معنادار KB- NF فقط در تجربی جوان نسبت به کنترل ها وجود داشت و افزایش معنادارTAC در تجربی ها نسبت به کنترل ها دیده شد. البته دراین مورد افزایش معنادار در تجربی جوان نسبت به تجربی مسن مشاهده شد. بحث و نتیجه گیری: در پژوهش حاضر نشان داده شده که تمرین مقاومتی موجب کاهش سطح α-TNF و MDA شده که فاکتور مهمی در کاهش روند پیری می باشد. همچنین این تمرینات باعث افزایش سطوح TAC و KB- NF گردیده که ظرفیت آنتی اکسیدانی بال می برد. همان طور که می دانیم ورزش خود موجب استرس اکسایشی می شود اما فعالیت ورزشی منظم سیستم آنتی اکسیدانتی بدن را تقویت می کند و در نهایت بدن را قادر می سازد که با این عوامل مبارزه نماید. در هرحال به نظر می رسد با افزایش سن سازگاری های ضد اکسایشی ناشی از تمرین تا حدودی تضعیف می شود.