هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی تأثیر مکمل سازی ZMA، به تنهایی و به صورت ترکیب با کربوهیدرات، همراه بـا شش هفته تـمرین مقاومتی بر هورمون های تستوستـرون و IGF-1، و آنزیم های کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز در افراد تمرین نکرده بود. 27 دانشجوی پسر غیرورزشکار (میانگین سن 3/21 سال ، و BMI kg/m2 6/21) به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه شامل گروه مصرف مکمل ZMA(10 نفر)، گروه مصرف کربوهیدرات + ZMA(9 نفر)، و گروه دارونما(8 نفر) تقسیم شدند. هر سه گروه پروتکل تمرینی شامل سه جلسه تمرین مقاومتی در هفته ، با 70-85 درصد یک تکرار بیشینه را انجام دادند. نمونه های خونی قبل از شروع و در انتهای شش هفته تمرین، و به دنبال 12 ساعت ناشتایی شبانه گرفته شـد. برای تجزیه و تـحلیل دادها، از آزمون Two way repeated measure و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده گردید. یافته ها نشان داد علی رغم افزایش نسبی هورمونهای آنابولیک در گروههای دریافت کننده مکمل ، بین سه گروه اختلاف معناداری در مقادیر سرمی تـستوسترون و IGF-1 ، قبل و بعد از دوره وجود نداشت. اما، مکمل ZMA به همراه تمرین مقاومتی منجر به کاهش معنادار آنزیم لاکتات دهیدروژناز به میزان 5/25 و 5/22 درصد در گروههای دریافت کننده مکمل شد، در حالی که تاثیری بر فعالیت آنزیـم کراتین کیناز نداشت. همچنین در هر سه گروه افزایش معناداری در حداکثر قدرت حرکت پرس سینه دیده شد. این نتایج پیشنهاد می کند مکمل سازیZMA توأم با تمرین مقاومتی، ممکن است باعث ترشح بیشتر هورمون های آنابولیک و کاهش آسیب سلولی گردد، اما ، تمرین مقاومتی به تنهایی برای افزایش قدرت آزمودنیها کافی بود.
