داریوش شیخ الاسلامی وطنی

هدف:سالمندی با بروز اختالت شناختی و جسمی همراه است. با توجه به ابهام در اثر تعاملی تمرین و مکملهای آنتی اکسیدانی، هدف مطالعه حاضر بررسی اثرات فیزیولوژی-روانشناختی تمرینات تناوبی شدید (HIIT)و مصرف ویتامینE(VE)در موشهای صحرایی آلزایمری شده با تریمتیلتین(TMT) بود. روش کار:در این مطالعه تجربی50سر موش صحرایی (سن18-22ماه؛ وزن280-320گرم) آلزایمری شده با تزریق صفاقیmg/kg10TMTبه گروههای (1)TMT( ،2) شم/حالل ویتامینE(Sham( ،)3)VE( ،4) HIIT(90-95درصد حداکثر سرعت بیشینه) و (5)HIIT+VEتقسیم شدند. تعداد10سر موش صحرایی سالم برای بررسی اثرTMTبر متغیرهای تحقیق در گروهHCقرارگرفتند. تمریناتHIITبه مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته انجام شد. ویتامینEبرای این مدت با دوزmg/kg30به صورت خوراکی به موشهای صحرایی خورانده شد. یافته ها:در گروههایHIITوHIIT+VEشاخصهای تن سنجی، وزن غذای دریافتی، اضطراب و افسردگی به طور معنی داری کمتر و توان هوازی، تعادل حرکتی، آستانه تحمل درد بیشتر از گروهTMTبود(05/0≥P). در گروهVEوزن چربی احشایی، وزن غذای دریافتی، اضطراب و افسردگی به طور معنی داری کمتر از گروهTMT بود(05/0≥P). توان هوازی در گروه هایHIITوHIIT+VEبه طور معنی داری بیشتر و اضطراب و افسردگی به طور معنی داری کمتر از گروهVEبود(05/0≥P). نتیجه گیری:به نظر می رسد تمرینHIIT،VEو تمرینHIIT+VEدارای اثرات بهبود دهنده شاخصهای آنتروپومتریکی، عملکرد جسمانی و روانشناختی است؛ اما اثرات عملکرد جسمانی و روانشناختی تمرینHIITبه مراتب قویتر از اثر ویتامینEبود