استانداردهای حسابداری بینالمللی مجموعه‌ای از سیاستهای گزارشگری مالی هستند که به طور خاص افزایش در سطح افشاء را الزامی نموده و قدرت انتخاب روشهای حسابداری توسط مدیران را نسبت به استانداردهای حسابداری محلی محدود می‌نمایند. در این مقاله ضمن بررسی تاریخچه تدوین استانداردهای حسابداری بینالمللی، تأثیر بکارگیری استانداردهای مذکور بر روی کیفیت حسابداری در کشورهای در حال توسعه و توسعه‌یافته و تحقیقات انجام شده در این زمینه مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج به دست آمده بیانگر این است که چنین استانداردهایی نمی‌توانند راه‌حل اثر‌بخش بلند‌مدتی برای حسابداری کشورهای در حال توسعه تلقی شوند؛ اما بر اساس تحقیقات به عمل آمده در کشورهای توسعه‌یافته، بکارگیری استانداردهای حسابداری بینالمللی دارای رابطه مثبت معنا‌داری با کیفیت حسابداری می‌باشد.
