هدف اصلی این تحقیق ترسیم تصویری روشن و واضح از وضعیت فعلی آموزش اخلاقیات حسابداری مدیریت در دانشگاههای ایران و همچنین ارائه رهنمودهای اجرایی و اثربخش جهت تکمیل این تصویر درحال توسعه براساس نظرات، دیدگاه‌ها و نگرش‌های مدرسین حسابداری مدیریت عمدتاً با تمرکز بر چهار گام نخست از 7 گام ارائه شده توسط سیمز (2000) می‌باشد. این تحقیق که اولین تحقیق پیمایشی در مورد آموزش اخلاقیات حسابداری مدیریت در سطوح دانشگاهی در ایران است با ارسال پرسشنامه به آدرس ایمیل مدرسین حسابداری مدیریت در 34 دانشگاه معتبر آزاد، دولتی و پیام نور در ایران انجام می‌شود. نتایج تحقیق بیانگر آن است که یک اکثریت قابل توجه از مدرسین حسابداری مدیریت در آموزش‌های خود به موضوعات اخلاقی اشاره می‌کنند که می‌توانند بعنوان پیشگامان در آموزش اخلاقیات شناخته شوند. با این حال اعتقاد به اهمیت اخلاقیات و علاقه شخصی بعنوان دلایل اصلی از سوی مدرسین در بیان موضوعات اخلاقی ذکر گردیده‌اند. به بیان دیگر، در برنامه درسی دانشگاهی، زمان و جایگاه مشخصی برای آموزش اخلاقیات حرفه حسابداری مدیریت در نظر گرفته نشده است. نقش دانشگاهها و توانایی آنها در توسعه نگرش و رفتار اخلاقی دانشجویان و همچنین مسئولیت‌پذیری دانشگاهها در آموزش اخلاقیات حرفه‌ای در کنار مباحث فنی بسیار کم رنگ می‌باشد. با وجود حضور اساتید پیشرو در عرصه آموزش اخلاقیات، دانشگاهها و مراکز آموزش عالی می‌توانند با بسترسازی مناسب و تأمین زیرساخت‌های لازم رسالت خود را در پرورش متخصصان اخلاق‌گرا به سرانجام برسانند.
