از دهه 1980 به بعد اداره عمومی کشورها دستخوش اصلاحات و تغییرات بسیاری شده است. این تغییرات که در جهت ایفای مسئولیت پاسخگویی دولت‌ها در قبال شهروندان صورت گرفته است به مدیریت عمومی نوین، مدیریت‌گرایی یا نام-های دیگر تعبیر می‌شود. از زمان آغاز این اصلاحات تا کنون بحث بر سر مزایا و معایب کاربرد آن هنوز هم در ادبیات دانشگاهی ادامه دارد. آنچه باید مورد توجه قرار گیرد این است که با توجه به محیط اداری و فرهنگی هر کشور نتایج متفاوت و گاه متضادی از اجرای آن در کشورهای مختلف بدست می‌آید. همچنین اجرای موفق مدیریت عمومی نوین نیازمند الزاماتی است. یکی از آن الزامات به کارگیری حسابداری تعهدی در حسابداری و بودجه‌ریزی در سطح دولت می-باشد. استفاده از مبنای تعهدی در بخش دولتی باعث بهبود مسئولیت پاسخگویی دولت می‌شود. پژوهش‌های زیادی در خصوص مزایای بکارگیری مبنای تعهدی برای حسابداری و بودجه‌ریزی در سطح دولت انجام شده است. در پژوهش پیش رو سعی شده است تا برخی از پژوهش‌هایی که اخیرا در خصوص بکارگیری مدیریت عمومی نوین و حسابداری تعهدی در کشورهای مختلف صورت گرفته بررسی شود و مزایا و معایب و محدودیت‌های هرکدام ارائه و جمع‌بندی شود.
