داریوش اخترشناس

تقویت پایداری شرکتی، به عنوان یک استراتژی مهم برای شرکت‌‌ها، امری تصادفی نیست، بلکه می‌‌تواند با شناسایی و توجه به عوامل مختلف بهبود یابد. بنابراین، شناسایی عوامل مؤثر بر پایداری شرکتی بسیار ضروری است. عوامل مؤثر بر پایداری شرکتی به دو دسته مالی و غیرمالی تقسیم می‌‌شود. هدف پژوهش حاضر، طراحی الگویی برای عوامل غیرمالی مؤثر بر پایداری شرکتی می‌‌باشد. رویکرد پژوهش کیفی و مبتنی بر تحلیل تم است. در این پژوهش، به کمک مصاحبه با خبرگان با روش نمونه‌‌گیری گلوله برفی و براساس تحلیل تم برآمده از مصاحبه‌‌ها، الگویی برای عوامل غیرمالی مؤثر بر پایداری شرکتی ارائه شده است. نتایج پژوهش نشان داد که 4 بعد شامل؛ ویژگی‌‌های ساختاری شرکت، عوامل مدیریتی، عوامل تجاری و عوامل کلان، 6 مؤلفه شامل؛ ویژگی‌‌های ساختاری شرکت، سطح فردی، سطح سازمانی، عوامل تجاری، عوامل اجتماعی و عوامل سیاسی و 39 شاخص بر پایداری شرکتی مؤثر هستند. علاوه بر تأیید بسیاری از عوامل شناسایی شده در پژوهش‌‌های پیشین، عوامل نوینی همچون فرهنگ جامعه، تحریم، روابط سیاسی شرکت، الزامات قانونی، فرهنگ سازمانی، نگرش مذهبی مدیران، مصرف سبز، رضایت شغلی و تنوع‌‌پذیری محصولات به عنوان عوامل غیرمالی مؤثر بر پایداری شرکتی شناسایی شده‌‌اند. بر همین اساس پیشنهاد می‌‌شود، دولت و سازمان‌‌های ذی‌‌ربط با تقویت فرهنگ جامعه و تدوین الزامات قانونی و شرکت‌‌ها با ارتقای سطح سواد سازمانی و رضایت شغلی، زمینه و انگیزه‌‌های لازم را جهت رعایت و افشای پایداری شرکتی، فراهم نمایند.