چکیده پوست سبز میوه گردو که عموما به عنوان بخش زائد دور ریخته می شود حاوی ترکیبات شیمیایی با ارزشی است که می تواند در صنایع مختلف مورد استفاده قرار گیرد. کاتچین و ژوگلون از مواد پلی فنولی موجود در پوست سبز میوه گردو می باشند که مهمترین ویژگی این مواد رنگزا قابلیت تشکیل کمپلکس با یونهای فلزی به وسیله ی اتصال کوئوردینانس می باشد .رنگ سبز میوه گردو بسیار ناپایدار است و سریعا اکسید شده و به رنگ قهوه ای در می آید . در صنایع نساجی از پوست این میوه جهت تهیه رنگ قهوه ای به شیوه ای سنتی استفاده می شود. هدف از این تحقیق معرفی شرایطی تحت تاثیر یون های فلزی و pH های مختلف برای تهیه عصاره هایی با رنگ سبز با دوام تر می باشد. در این پژوهش رنگ پوست میوه توسط حلال متانول استخراج و تحت تاثیر یون های فلزی (آهن، مس و آلومینیم)، در دو pH ( 3 و 5/4) با نسبت های (1:1، 2:2، 4:4) قرار داده شد. سپس پارامتر های رنگی (L* a* b* ) مربوط به تیمار ها توسط دستگاه کالریمتر در مدت زمان 10 روز اندازه گیری شد. بررسی داده ها نشان داد که در تیمار هایی که مس وجود دارد، اختلاف معنی داری در رنگ سبز نسبت به شاهد وجود دارد واین اختلاف در pH=3 و نسبت 4:4 بیشتر است، اما در مورد آهن و آلومینیوم تفاوت، معنی دار نیست. گروه های هیدروکسیل موجود در مولکول ماده رنگزا خاصیت الکترون دهی داشته درحالی که یون های فلزی خاصیت الکترون گیرندگی دارند. احتمالا یون های فلزی با گروه های هیدروکسیل موجود در ملکول ماده رنگزا تشکیل کمپلکس داده و این کمپلکس نقش مهمی در پایداری رنگ در طول زمان ایفا می کند. بنابراین، می توان از یون های فلزی(به خصوص مس) در یک محیط اسیدی جهت تهیه عصاره هایی با کیفیت رنگ بهتر برای رنگ آمیزی االیاف در نساجی استفاده کرد.
