بابک سوری

انتشار ذرات معلق در مناطق غربی ایران به عنوان یکی از مهمترین مشکلات زیست محیطی این مناطق در سال های اخیر معرفی شده است. بعلاوه وجود فلزات سنگین در این ذرات به دلیل خاصیت سمی و بیماری زایی آن ها همواره مورد توجه محققین قرار داشته است. از این رو تشخیص میزان این نوع از آلودگی به منظور تعیین استراتژی های مناسب جهت کنترل آن بسیار ضروری است. این تحقیق با هدف ارزیابی سطح خطر آلودگی فلزات سنگین در ذرات معلق باریده در غرب ایران با استفاده از شاخص Geo-accumulation (Igeo) صورت گرفت. بدین منظور این ذرات با بکارگیری روش سنجش انباشت در طول مدت یک سال از فروردین ماه لغایت اسفند ماه سال 1389 در شهر سنندج که به عنوان سومین شهر آلوده جهان در سال 2010 از حیث غلظت ریزگردها مطرح شده است مورد نمونه برداری قرار گرفت. نتایج نشان داد که میانگین ± انحراف معیار غلظت فلزات سنگین بر حسب میلیگرم بر کیلوگرم برابر 3/915± 570/14003 برای آهن، 8/29±731/497 برای منگنز، 4/5±307/61 برای مس و 9/1± 287/18 برای آرسنیک بر اساس وزن خشک ذرات معلق می باشد. نتایج تحلیل های بدست آمده از شاخص Geo-Accumulation نشان داد که حداکثر مقدار ضریب Igeo معادل 751/1- برای Fe، 630/0- برای Mn، 848/0 برای Cu و 249/1 برای As می باشد که در مجموع مقادیر این شاخص برای فلزات Fe و Mn در محدوده غیر آلوده و برای فلزات Cu و As در محدوده غیر آلوده تا آلودگی متوسط ارزیابی گردید.