مقدمه: حضور آنیون های معمول موجود در آب ممکن است تأثیرات متفاوتی را بر راندمان حذف گونه های مختلف آرسنیک توسط جاذب به همراه داشته باشد. هدف از مطالعه حاضر مقایسه عملکرد پامیس پوشش داده شده با منگنز (MCP) در حذف آرسنات و آرسنیت از آب در حضور آنیون های مداخله گر بود. مواد و روش ها: در این مطالعه اثر آنیون های سولفات، کلراید، فسفات و نیترات با غلظت اولیه (mg/L100-0) در محلول های جداگانه، بر راندمان حذف آنیون های آرسنات و آرسنیت از محلول آبی هر یک با غلظت g/Lµ1000 توسط جاذب MCP به روش منقطع بررسی گردید. نتایج: مطابق با نتایج بدست آمده از مطالعه حاضر، آنیون های مورد بررسی با یون آرسنات نسبت به یون آرسنیت رقابت بیشتری برای جذب شدن بر سطح جاذب MCP داشته اند و نیز یون فسفات بیشتر از سایر آنیون ها عملکرد جاذب را در جذب هر دو گونه آرسنیک کاهش داده است. نتیجه گیری: تأثیر آنیون های مورد مطالعه بر کاهش عملکرد MCP، منجر به محدودیت استفاده از این جاذب در حذف آرسنیک از منابع آب طبیعی می گردد؛ چرا که حـضور این آنیون ها در این قبیل آبها امری اجتناب ناپذیر است. لذا یافتن یک تکنولوژی ساده و مقرون به صرفه که قابلیت بالا در حذف آرسنیک در حضور سایر آنیون ها را داشته باشد الزامی است.
