کیفیت محیط‌زیست در بخش‌های مختلف (آب، خاک و هوا) تحت تاثیر حضور آلاینده‌ها قرار دارد و سلامت انسان و سایر موجودات زنده در گرو کنترل این آلاینده‌ها است. از جمله این آلاینده‌ها فلزات و شبه فلزات سمی هستند که تحت عنوان کلی عناصر بالقوه سمی مطرح می‌باشند. آرسنیک به عنوان یک شبه فلز سمی از واژه یونانی آرسنیکون به معنای نیرومند گرفته شده است و زکریای رازی دانشمند ایرانی آن را جوهر زرنیخ نام نهاده است. بر اساس منابع تاریخی عنوان شده است که احتمالا ناپلئون در سال 1821 با این عنصر مسموم شده است. با توجه به طبقه‌بندی آرسنیک در گروه یک سرطانزایی، آلودگی آب، خاک و هوا به آرسنیک در سراسر جهان یک چالش اساسی محسوب می‌شود. آلودگی منابع آب زیرزمینی در برخی کشورها ده‌ها برابر بیشتر از استانداردهای تعیین شده است و مردم این مناطق در معرض انواع سرطان‌ها قرار دارند. بر اساس پژوهش‌های انجام شده در ایران بیش از 15 استان کشور با آلودگی آرسنیک در بخشی از محیط‌زیست مواجه هستند. به طوری که اولین موارد مشکلات بهداشتی ناشی از آرسنیک در ایران سال 1986 در بیجار مشاهده گردید. با توجه به اهمیت آلودگی محیط‌زیست به آرسنیک تکنولوژ‌های مورد استفاده برای حذف و کنترل این آلاینده از پیشرفت قابل قبولی برخوردار هستند که در کتاب حاضر ضمن بررسی رفتار بیوژئوشیمیایی آرسنیک، تکنیک‌های اصلاح محیط-زیست آلوده معرفی می‌شوند. در این مجموعه نویسندگان نتایج سال‌ها پژوهش خود را در مورد آلودگی محیط‌زیست به آرسنیک به رشته تحریر درآورده‌اند با این امید که مورد توجه خوانندگان محترم قرار گیرد.
