کشت بدون خاک منداب به عنوان یک سبزی سالادی در سال‌های اخیر اهمیت ویژه‌ای پیدا کرده است. مشکلات تغییرات اقلیمی و تنش‌های کم آبی مربوط به آن می‌تواند به صورت جدی امنیت غذایی جهان را تهدید کند. تحقیق حاضر به بررسی این فرضیه پرداخت که کاربرد اسید هیومیک همراه با مصرف کمتر حجم محلول غذایی می‌تواند به بهبود عملکرد و سایر صفات فیزیولوژیک گیاهان منداب کمک کند. در این راستا به منظور بررسی تاثیر اسید هیومیک (600 پی پی ام) تحت دو رژیم مختلف آبی (شامل 100 و 50 درصد نیاز آبی گیاهان) بر عملکرد، برخی صفات فیزیولوژیک و کیفی گیاهان منداب، آزمایشی در گلخانه اجرا شد. نتایج حاصل از این پژوهش تاثیر منفی کاهش حجم آبیاری را بر عملکرد، شاخص پایداری غشا، محتوای نسبی آب برگ، محتوای کلروفیل کل و ویتامین ث گیاهان منداب را نشان داد. با این وجود بهبود برخی صفات کیفی در گیاهان مورد مطالعه از جمله محتوای فنل، فلاونوئید، ظرفیت ضد اکسایشی و کربوهیدرات با کاهش حجم محلول غذایی اتفاق افتاده بود. استفاده از اسید هیومیک تحت هر دو رژیم آبیاری 50 و 100 درصد موجب بهبود صفات مورد بررسی در مقایسه با تیمارهای متناظر (بدون کاربرد اسید هیومیک) شده بود. بر این اساس پیشنهاد می‌شود که اسید هیومیک می‌تواند به صورت کارآمدی برای جبران بخشی از اثرات منفی کاهش حجم محلول غذایی در کشت بدون خاک منداب مورد استفاده قرار گیرد. به عبارت دیگر احتمالا بتوان با کاربرد اسید هیومیک همراه با محلول غذایی، میزان آب مصرفی را تا حدودی کاهش داد.
