امکان رخداد خشکسالی ها در هر مکانی با شدت و مدت مختلف وجود دارد. گستردگی مطالعاتی که در این زمینه انجام شده، نشان دهنده اهمیت بحث خشکسالی است. این پژوهش با هدف شناخت شدت، مدت و فراوانی رخداد خشکسالی های تبریز انجام شد. برای این منظور از داده های میانگین ماهانه دما، مجموع ماهانه بارش و تبخیر و تعرق بالقوه، طی دوره زمانی 1951 تا 2013 استفاده شد. شرایط اقلیمی حاکم بر تبریز با استفاده از شاخصهای بارش استاندارد شده و شناسایی خشکسالی مطالعه گردید. محاسبه مربوط به شاخص ها در نرم افزار DrinC انجام شد. نتایج این پژوهش نشان داد که دو شاخص یاد شده برآورد مشابهی از وضعیت اقلیمی و خشکسالی های تبریز دارند. براساس شاخص های مورد مطالعه شرایط غالب در تبریز، شرایط طبیعی(عدم ترسالی و خشکسالی) است. همچنین درصد فراوانی رخداد خشکسالی ها و ترسالی ها، تقریباً برابر(هر کدام در 16 درصد از سال های مورد مطالعه حاکم بوده اند) هستند. به طور کلی سال های آغازین دوره مورد مطالعه(1951تا 1962) شرایط طبیعی تجربه شده است. در سال های 1963 تا 1988 شرایط طبیعی و بویژه ترسالی حاکمیت بیشتری دارد. بنابراین این دوره به عنوان یک دوره ترسالی معرفی شد. سرانجام در سال های پایانی(2013-1989) شرایط خشکسالی هم به صورت متوالی و هم به صورت شدید در تبریز رخ داده است. بنابراین اگرچه فراوانی سال های خشک در تبریز حدود 16 درصد برآورد شده است؛ با این حال این مقدار فراوانی شرایط خشکسالی، در سال های پایانی دوره مورد مطالعه تمرکز دارد.
