شرایط اقلیمی حاکم در هر مکان نقش تعیین کننده ای در بسیاری از فعالیت های انسانی دارد. تا جایی که دارا بودن مطلوب بودن شرایط اقلیمی، به عنوان یک مزیت و توان بالقوه توسعه صنعت گردشگری مطرح است. این پژوهش با هدف شناخت زمان های مطلوب اقلیمی به عنوان عاملی برای توسعه گردشگری شهر سردشت طی دوره زمانی 1388-1365 انجام شد. با استفاده از متغیرهای روزانه دما، رطوبت نسبی، سرعت باد و ابرناکی، شرایط آسایش اقلیمی توسط شاخص های دمای موثر استاندارد و دمای معادل فیزیولوژیک برآورد گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که براساس این دو شاخص، سردشت در طول سال ترتیب با 17 و 13 درصد از مطلوبیت اقلیمی جهت فعالیت های گردشگری برخوردار است. توزیع زمانی آسایش اقلیمی نیز نشان داد که براساس شاخص دمای موثر استاندارد، ماههای فروردین، خرداد و اردیبهشت به ترتیب با 7/27، 9/21 و 3/19 درصد، از بیشترین میزان آسایش اقلیمی را دارند. براساس شاخص دمای معادل فیزیولوژیک، ماههای اسفند، تیر و فروردین نیز به ترتیب با 8/24، 9/20 و 3/18 درصد، از بهترین شرایط اقلیمی برخوردارند.
