همانطور که مولدهای پراکنده در شبکه قدرت افزایش مییابند، چالشهای جدیدی شامل: مسایل پایداری، نوسانات ولتاژ، کنترل ولتاژ، هماهنگ سازی سیستم حفاظتی و ... پدیدار میشوند. روشی سیستماتیک جهت رفتار کردن با مسایلی از این دست این است که به منابع انرژی توزیع شده و بارهای آن بعنوان یک زیرسیستم یا ریزشبکه بنگریم. ریزشبکهها، متشکل از تعدادی منابع تولیدی، شامل منابع انرژی تجدیدپذیر، میکرو توربین و سیستمهای ذخیره انرژی باشند. هر منبع تولیدی محدودیتهای خاص خودش را از نظر کنترلپذیری، ظرفیت و زمان پاسخ دهی دارد. همچنین بارها پراکندگی بیشتری در مقایسه با شبکه قدرت سنتی دارند. ریزشبکه ها میتوانند در هر دو حالت وصل و قطع از شبکه قدرت کار کنند. برخلاف حالت وصل به شبکه، تنظیم ولتاژ و فرکانس و توازن بار و تولید در حالت جزیرهای صرفاً به واحدهای تولیدی محلی وابسته است. بنابراین، کارکرد پایدار و قابل اطمینان ریزشبکهها در حالت جزیرهای نیاز به یک طرح کنترلی هماهنگ دارد. بطور سنتی، این هماهنگی از طریق طرحهای کنترل افتی توان اکتیو- فرکانس و توان راکتیو- ولتاژ بدست میآید. روش افتی سنتی، که بر پایه مفهوم افت توان حقیقی- فرکانس در سیستم های قدرت است، سازگاری کمی با طبیعت مقاومتی و همچنین اینرسی کم واسطهای الکترونیکی منابع تولیدی در ریزشبکهها دارد. در نتیجه، ویژگیهایی نظیر پاسخ دینامیکی کند و کیفیت توان کم بعلت نوسانات ولتاژ و فرکانس را عرضه میکند. این رساله یک روش جدید کنترلی را بر اساس مشخصههای افتی ولتاژ- جریان برای هماهنگ سازی واحدهای تولیدی اینورتری در ریزشبکه پیشنهاد میدهد. طرحهای کنترل افتی بطورکلی، و کنترل افتی سنتی ولتاژ- جریان بطور ویژه بعلت تغییرات ولتاژ در طول ریز شبکه از تسهیم جریان مناسب بین منابع تولیدی ناتوان است. به منظور بهبود دقت تسهیم جریان، یک طرح جدید، بدون استفاده از لینک ارتباطی بین منابع تولیدی و نیاز به کنترل ثانویه ارائه شده است. در طرح پیشنهادی از الگوریتم بهینه سازی آموزش- یادگیری جهت محاسبه مقادیر مقاومت و راکتانس خطوط متصل به منابع تولیدی و شیب افتی بصورت بهینه استفاده شده است. در ادامه از کنترل فازی جهت تعیین ضریب تناسبی کنترل کننده ولتاژ استفاده شده است که نتایج رضایت بخشی را در کنترل تسهیم توان اکتیو و راکتیو و همچنین کنترل ولتاژ ارائه میکند.
