تا به امروز ماشین های سنکرون الکترومکانیکی، نقش اصلی را در بین ادوات تولید توان الکتریکی ایفا نموده اند. مشخصه خاص این ژنراتورها سبب پایداری نسبتاً بالای شبکه های بزرگ و توازن اتوماتیک توان می شود. پایداری فرکانسی سیستم بطور عمده توسط ترکیبی از اینرسی گردشی (جرم رتورها) در ماشین های سنکرون شبکه و یک الگوریتم کنترلی که روی سرعت تعدادی از ژنراتورهای سنکرون اصلی عمل می کند، تامین می شود. هنگامی که مولد های پراکنده غیرسنکرون فعال در ریزشبکه ها، بخش زیادی از ظرفیت تولید توان را به خود اختصاص می دهند، اینرسی چرخشی کل سیستم قدرت به طور چشمگیری کاهش می یابد. این مسأله سبب ایجاد انحرافات فرکانس بزرگ شده که می تواند منجر به ناپایداری سیستم شود. در سیستم های قدرت کلاسیک، تولیدکنندگان غالب ژنراتورهای سنکرون هستند. امّا با افزایش گرایش جهانی به استفاده از منابع تجدیدپذیر انرژی و تشکیل ریزشبکه ها، توان مورد نیاز از تولیدکنندگان مختلف با ویژگی های متفاوت تأمین می شود، که این منجر به بروز مسایل و چالش-های تازه ای در سیستم قدرت شده است. یکی از این چالش ها، مسئله اینرسی پایین در شبکه های جدید است که منجر به تغییرات شدید در شاخصهای اصلی الکتریکی در زمان بروز اغتشاش می-گردد. رنج این تغییرات با افزایش درصد حضور منابعی چون توربین های بادی، افزایش قابل توجهی دارد. در این گزارش، نخست به مفهوم اینرسی مجازی و کنترل فرکانس در شبکه های الکتریکی اشاره می شود. سپس روشی جدید برای مدل سازی و ایجاد اینرسی مجازی بهمراه چند شبیه سازی ارایه می گردد. در پایان، نتایج یک آزمایش عملی بطور خلاصه بیان می شود.
