پایان نامه حاضر به مطالعه ی مجتمع های مسکونی و بر اساس نتایج این مطالعات ، به بازطراحی مجتمع مسکونی 266 واحدی آمانیه پرداخته است. رویکرد این بازطراحی همسازی سازمان فضایی و عوارض طبیعی زمین است. نتایج و بحث های انجام گرفته در حیطه این حوزه ها ، مبانی نظری، تعیین چگونگی روند طراحی و در نهایت چهارچوب طرح را به صورت کلی تعیین کرده است. فرضیه های پروژه حاضر را به اختصار می توان چنین ذکر کرد که: 1.می توان با بهره گیری از پتانسیل های طبیعی سایت با تاویلی جدید به بیشتر نیازهای ساکنین پاسخ گفت؛ 2. مکان های تجمعی می توانند تاثیر بسزایی بر بالا بردن سطح کیفی محیط های بازمجتمع های مسکونی داشته باشد؛ 3.بهره گیری از ساخت و ساز به شیوه پلکانی و با الگو برداری از سکونتگاه های سنتی مناطق کورد نشین می تواند در رسیدن به الگویی متناسب برای محیطی پاسخده مناسب باشد.اثبات این فرضیه ها و چگونگی استفاده از آن ها و تاثیرشان بر روی طرح نهایی هدف غایی رساله است. روش استفاده شده در تحقیقات، حیطه ی وسیعی از مطالعات میدانی، ابزارها و مطالعات مبتنی بر شواهد عینی، مصاحبه های عمیق و بهره گیری از قابلیت های علوم دیگر را در بر می گیرد.در این بین استفاده از روش وی.پی.اس جهت تطبیق یافته های طراحی و خواسته های کاربران و پیشبرد با کیفیت کارو رسیدن به نتایج صحیح تر و قابل استنادتر بسیار موثر بوده است. در نهایت، طرح نهایی معماری بر اساس این مطالعات و به منظور ارتقای کیفیت محیط های مسکونی به وسیله بهره وری از پتانسیل های طبیعی زمین های شیبدار و استفاده از الگوهای ساخت و ساز در سکونتگاه های روستایی دارای ساختار پلکانی و نیز ایده های طراحی منحصر به فرد طراح ارائه گردیده است.
