مخاطبان اصلی یک فضای شهری، استفاده کنندگان از آن هستند و فضای شهری همراه با حضور مردم است که بار معنایی می یابد، بنابراین می توان گفت که توفیق هر فضای شهری را می باید در پاسخگویی آن به نیازهای کاربران و همخوانی طرح(کالبد) و محتوا(رفتار) با یکدیگر جست و جو نمود. درنتیجه پژوهش بر روی استفاده کنندگان از یک فضای شهری می تواند به عنوان منبعی ارزشمند در برنامه ریزی، طراحی و مدیریت فضاهای شهری به کار گرفته شود. بدین ترتیب برای سنجش میزان پاسخ دهی یک فضای شهری، نخستین گام توجه به رفتارهای جاری در آن و بهره گیری از انواع رو ش های رفتارنگاری خواهد بود تا تصویری واضح از وضعیت موجود فضای شهری و میزان هماهنگی طرح و محتوا به دست آید. مهمترین فضای شهری فراغتی شهرستان مریوان و یکی از جذاب ترین مقصدهای استان کردستان برای گردشگران، فضای فراغتی کناره دریاچه زریبار است. در این پژوهش فضای یاد شده با انجام رفتارنگاری طی 36 روز و در طول فصول بهار، تابستان و پاییز سال 1394 مورد بررسی قرار گرفته است. مقاله حاضر ضمن مروری کوتاه بر نظریات و رو ش های صاحب نظران در زمینه رفتارنگاری، با دسته بندی این روش ها و در نظر گرفتن امکانات در دسترس، انواع روش های رفتارنگاری همخوان با شرایط را مورد استفاده قرار داده است. بنابراین پژوهش پیشرو یک تحقیق میدانی با رویکرد توصیفی_تحلیلی است که برای سنجش میزان پاسخ گویی فضای شهری بیان شده، به رفتارهای جاری در آن انجام شده است. روش ارزیابی به صورت مشاهده مستقیم و حضور در فضا بوده، تحلیل داده های آماری با استفاده از نرم افزار SPSS و تحلیل داده های مکانی با بهره گیری از نرم افزار GIS صورت گرفته است. نتایج این پژوهش به وضوح ناخرسندی کاربران از وضع موجود محیط فراغتی کناره آب دریاچه زریبار را نشان می دهد. نبود فضاهای نشستن با کیفیت و کمبود فضاهای نشستن از لحاظ کمی، مدت زمان سپری شده اندک مردم در محیط و عدم وجود شرایط آسایش محیطی برای حمایت از رفتارهای مورد علاقه افراد حاضر در محیط، نمونه هایی از نارضایتی های کاربران نسبت به طرح وضع موجود بوده و نشان از آن دارد که شرایط وضع موجود به شیو ه مناسبی پاسخ دهنده نیازهای کاربران نیست.
