پایداری اجتماعی یکی از ابعاد توسعه پایدار در زمینه معماری است که در مقایسه با سایر ابعاد ان کمتر مورد توجه قرار گرفته است. بر طبق نظر ویگوتسکی بازی عاملی برای تعامل کودکان و در نتیجه رشد اجتماعی آنان است. بنابراین محیط هایی که موجب تحریک کودکان برای بازی کردن می شوند، در رشد مهارت های اجتماعی آنان تاثیر گذارند. مقاله حاضر محیط مهد کودک را مورد بررسی قرار می دهد و به این مسئله می پردازد که کودکان در این محیط چه نیازهایی دارند و چه ویژگی هایی از محیط می تواند در افزایش تمایل کودکان برای حضور در بازی موثر باشد و آیا می توان با ارئه الگوی فضایی خاصی محیطی مطلوب برای بازی به وجود اورد؟ برای دست یابی به این اهداف، با استفاده از روش پژوهش آمیخته، نقاشی های 50 کودک به Atlas Ti همراه پرسشنامه ها و مشاهدات، در محیط نرم افزار مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان می دهند که کودکان دارای علایق و نیازهای خاصی هستند که با در نظر گرفتن آنها و راه حل های حاصل از تحقیقات پیشین، می توان راهکارهایی برای طراحی فضای بازی در مهد کودک ارائه داد که موجب ارتقاء مهارت های اجتماعی کودکان شود.
