محله سرتپوله به عنوان یکی از مراکز اولیه سکونت در سنندج، در کنار مشکلات ساختاری (بافت فرسوده)، چالش های اجتماعی (عدم امنیت و بزه کاری)و مسائل اقتصادی (عدم شرکت در مناسبات تولیدی یا خدماتی شهر) ، از ظرفیت های ویژه و مفاهیم باارزشی برای باززنده سازی، همخوان با نیازهای امروز، برخوردار است. این تحقیق در دو گام به این موضوع می پردازد؛ نخست پس از مطالعه نمونه های موردی مسکونی (خانه های باارزش دوره قاجار) در اقلیم و فرهنگ سنندج به ارایه الگوهای مسکونی پایه می پردازد و در مرحله دوم با ترکیب مجدد این الگوها، کلیتی را در مقیاس و کارکرد محله ای پیشنهاد می کند. این مراحل هر دو درراستای مفاهیمی کلی تر طرح می شوند که خود برگرفته از قرائت منظر شهری سنندج می باشند.
