محیط بیمارستان در عین حال که عملکردی است، محیطی کاملا روان شناختی نیز است. تغییرات در محیط اجتماعی و فیزیکی بیماران در بیمارستان، می تواند اثر مثبتی بر نتایج بیمار داشته باشد، همچنین طراحی دقیق و ظریف محیط های بیمارستانی می تواند بر کوتاه شدن مدت زمان بستری بیماران و افزایش بهبودی آن ها مؤثر باشد. بستری شدن در بیمارستان در بیشتر کودکان و نوجوانان استر س زا است، اما معماری بیمارستان می تواند به عنوان عامل بهبود یا تشدید استرس شناخته شود. براین اساس، پژوهش حاضر در جهت شناخت عوامل تاثیرگذار محیطی بر روحیات کودکان در کاهش استرس آن-ها در محیط بیمارستان است و بر پاسخ به دو سوال زیر متمرکز است: (1) رابطه ی میان ترجیحات و نیازهای کودکان در طراحی بیمارستان با محیط شاد و بدون استرس؛ (2) عواملی که موجب کاهش استرس و ایجاد شادی برای بیماران در محیط بیمارستان می شود. در این نوشتار با پرداختن محتوایی به اهداف و سوالات پژوهش و همچنین مرور بر نظریه ها و ادبیات پژوهش و تجربیات جهانی، تکنیک پرسش نامه برای ادامه ی پژوهش درنظر گرقته شد. پس از توزیع و جمع آوری داده ها، تحلیل یافته ها و تفسیر نهایی نتایج صورت گرفت. نتایج حاصل از بررسی ها و تطابق ها، حاکی از تأثیر به سزای عوامل محیطی و کالبدی بر کاهش استرس کودکان در محیط بیمارستان و در عین حال توجه به جذابیت، خوانایی و سادگی فضاهای عملکردی برای آن ها است.
