مقدمه: در سال های اخیر خصوصیات اوتیسم بیشتر به صورت پیوستاری از ویژگی ها در نظر گرفته می شود که در افراد بدون اختلال طیف اتیسم هم به درجاتی وجود دارد. این طیف به عوامل ژنتیکی، روانی، و اجتماعی بستگی دارد. بر اساس تحقیقات قبلی، افراد با خصوصیات اوتیسم بالا از نظر توانایی ذهنی موسوم به ذهن سیستمی یا "مردانه" بالاتر بوده ولی از نظر توانایی ذهنی موسوم به ذهن همدلانه یا "زنانه" این گونه نیستند. با توجه به نقش تستوسترون در تفاوت های جنسیتی، هدف این تحقیق تعیین رابطه خصوصیات طیف اوتیسم و تستوسترون و خصوصیات جسمی مرتبط با تستوسترون می باشد. روش: از میان افراد مؤنث مراجعه کننده به آزمایشگاه های شهر سنندج که برای تست تستوسترون مراجعه کرده بودند، 30 نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. از شرکت کنندگان تست میزان تستوسترون خون گرفته شد و سپس پرسشنامه پزشکی تستوسترون-وابسته و پرسشنامه خصوصیات زیرآستانه ای اوتیسم و را پر کردند. البته با معکوس ساختن آیتم های منفی، در این پرسشنامه ی نمره بالاتر نشانه اوتیسم کمتر بود. نتایج: داده های مربوط به تستوسترون و پرسشنامه ها توسط همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون تحلیل شدند. نتایج تحلیل همبستگی معنی داری بین خرده مقیاس زبان بیانی و تستوسترون نشان داد. همبستگی خرده مقیاس غیرمعمول بودن مقیاس اوتیسم و علاقه به همجنس منفی، و همبستگی خرده مقیاس لذت اجتماعی مقیاس اوتیسم و قاعدگی شدید مثبت بود. تحلیل رگرسیون نیز نقش خصوصیات مرتبط با تستوسترون، مخصوصاً قد، را در خصوصیات طیف اوتیسم نشان داد. نتیجه گیری: پژوهش حاضر رابطه ی تستوسترون (و خصوصیات جسمی مرتبط با آن) را با خصوصیات طیف اوتیسم نشان داد. این یافته ها، به ویژه رابطه خرده مقیاس زبان بیانی و تستوسترون، از نقش توانایی های زبانی به عنوان عاملی کلیدی در تفاوت های فردی مربوط به طیف اوتیسم حمایت می کند.
