پژوهش حاضر جهت تعیین نقش فاکتورهای توجه بر پردازش محرک های هیجانی تکلیف نامربوط و تصمیم گیری تحت فشار زمانی انجام گرفت. درحالی که تحقیقات زیادی در زمینه ی تأثیر محرک های منفی بر توجه انجام گردیده است، اما به تازگی تمرکز تحقیقات به بررسی نقش فاکتورهای توجه بر پردازش محرک های هیجانی متمایل شده است و این سؤال مطرح شده که کدام یک از انواع فرایندهای کنترل توجه می تواند به عنوان سپر محافظتی در مقابل پردازش محرک های منفی عمل کند. پژوهش حاضر از نظر هدف، بنیادی بوده که مبتنی بر روش شناسی کمی در قالب روش نیمه آزمایشی انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویانی بود که در سال تحصیلی 99-1398 در دانشگاه کردستان مشغول به تحصیل بوده اند. بدین ترتیب ابزارهای تکلیف تولید زمان، تکالیف تصمیم گیری ادراکی همراه با تصاویر هیجانی چهره به صورت آنلاین بر روی دو گروه 12 نفری از دانشجویان داوطلب اجرا شد. این پژوهش به طور کلی بررسی اثر آموزش ادراک زمان بر تصمیم گیری های ادراکی و تاثیر ارائه محرک های هیجانی تکلیف نامربوط بر تصمیم گیری و همچنین در یک بخش به بررسی ارائه نشانه قبل از آعاز هر تکرار برای کاهش تعارض پرداخته است. یافته های پژوهش نشان دادند که آموزش ادراک زمان به عنوان متغییر مداخله کننده موجب بهبود دقت در تصمیم گیری می شود. از طرف دیگر آموزش ادراک زمان با در نظر گرفتن هیجان به عنوان مداخله کننده موجب بهبود زمان واکنش در تصمیم گیری شده است. همچنین اثر محرک های هیجانی در در میزان دقت تصمیم گیری نقش معناداری نداشته است و نهایتا محرک های هیجانی در زمان واکنش تصمیم گیری معنادار نبوده است، به معنای این که بین تکلیف تصمیم گیری ادراکی و تصمیم گیری ادراکی با نشانه اختلاف معناداری در زمان واکنش و دقت دیده نمی شود.
