آلان شوکتی

در این پژوهش به ارزیابی و آسیب‌شناسی شواهد ناپایداری مشاهده شده در دیواره غربی گود پروژه هتل زاگرس خوانسار به عمق 5/26 متر و ارائه راهکار پایدارسازی مناسب برای آن پرداخته شده است. بدین منظور ابتدا به بررسی دقیق شرایط ژئوتکنیکی و خواص لایه‌های خاک (دستی و آبرفت دامنه‌ای) و سنگ (شیل تورق) موجود در ساختگاه پروژه پرداخته شد. این مهم با بهره‌گیری از گزارش مطالعات ژئوتکنیک سایت پروژه، بازدیدهای میدانی و مشاهدات پیمانکار پروژه در حین عملیات خاکبرداری و پایدارسازی گود انجام پذیرفت. ارزیابی گزارش‌های مانیتورینگ موجود نشان می‌دهد که تغییرشکل‌های افقی قابل توجه در تمامی تارگت‌های این دیواره با حداکثر مقدار ثبت شده 68 میلیمتر و نرخ جابجاییmm/day 3/58 (برای تارگت‌ E3) رخ داده است. از طرف دیگر، بررسی‌های میدانی شواهد ناپایداری در سایت پروژه حاکی از وجود ترک‌های کششی متعدد در محدوده بالادست دیواره در جاده مجاور گود، ترک‌خوردگی رویه شاتکریت اجرا شده، بیرون‌کِشیدگی (Pullout) و برش پانچ صفحه اتصال و شکستگی مهره در چندین مهاری می‌باشد. تمامی شواهد فوق‌الذکر دال بر حرکت و ناپایداری دیواره و قریب‌الوقوع بودن شکست لغزشی در کل محدوده دارند. بمنظور تحلیل پایداری وضعیت موجود دیواره، ابتدا با استفاده از نقشه‌های چون‌ساخت (ازبیلت) و تحلیل برگشتی تغییرمکان‌های ثبت شده از نتایج مانیتورینگ با کمک روش‌های تعادل حدی (نرم‌افزار SLIDE V.6.005) و المان محدود (نرم‌افزار PLAXIS V.8.5) فاکتور ایمنی برابر 03/1 محاسبه گردید. این مقدار فاکتور ایمنی با توجه به مقادیر ضرایب اطمینان حداقل آیین‌نامه‌ای به هیچ‌وجه قابل قبول نبوده و تاییدکننده نتایج ارزیابی‌های میدانی انجام شده مبنی بر بحرانی بودن شرایط دیواره می‌باشد. بر این اساس، طراحی سیستم پایدارسازی تقویتی برای این دیواره با استفاده از 6 عدد مهار پس‌تنیده شش‌رشته‌ای 90 تن در ترازهای مختلف با طول 25 الی 34 متر و فواصل افقی متغیر از 5/1 تا 2 متر انجام گردید. تحلیل‌های پایداری نشان می‌دهد که با اجرا و نصب این سیستم تقویتی پایدارسازی فاکتور ایمنی گود از 03/1 به 4/1 افزایش یافته و ضمن کنترل کامل تغییرشکل‌ها، شرایط پایداری مناسبی نیز برای دیواره تامین خواهد شد.