روش شناسی تفسیر قرآن کریم یکی از علوم جدید در حوزۀ مطالعات قرآنی است. در این علم مفسر منبع یا راهی را که برای تفسیر قرآن کریم برمی گزیند، روش تفسیری او به شمار می رود. روش شناسی تفسیر، دست یابی به روش صحیح تفسیر قرآن و طبقه بندی تفاسیر براساس معیارهای روش شناسانه، الزام های روش شناسی تفاسیر را آشکار و در اختیار می نهد. محمدتقی شریعتی از اندیشمندان و متفکران اسلامی معاصر از کسانی است که قرآن را به صحنۀ زندگی آورد و برداشت های نویی از آیات این کتاب مقدس ارائه داد. مهم ترین اثر او در این زمینه تفسیر جزء سی ام قرآن کریم با عنوان «تفسیر نوین» است. در پژوهش حاضر روش این تفسیر بر مبنای معیارها و تئوری های روش شناسی بررسی گردیده است. نتیجۀ بحث نشان می دهد که مفسر از روش های مختلف تفسیری به صورت تلفیقی بهره برده است اما در بسامد وجه غالب آن روش علمی و پس از آن روش اجتهادی و قرآن به قرآن است.
