از اواخر دهه 60 تا اواخر دهه 70 سیاست کنترل جمعیت از سوی سیاسگزاران و برنامه ریزان کشور پی ریزی و عملیاتی گردید. زیاده روی و عدم دقت از سویی و از سوی دیگر بحران های خانوادگی و کاهش نرخ باروری سبب شد که زنگ خطر کاهش جمعیت و عوارض ناشی از آن به صدا درآید و از اواسط دهه 80 سیاستها و راهکارهایی برای افزایش نرخ رشد جمعیت تعقیب شد. در این کارگاه آشنایی با روش های سنجش و شیوه های آماری و تحلیل چرایی بحران زا بودن کاهش نرخ باروری و عدم بازتولید جامعه توسط نسل بعدی و راهکارهای رسیدن به تعادل جمعیتی، عوارض تک فرزندی و مشکلات روحی و روانی تک فرزند، آسیب های فرهنگی و ... مورد بحث بوده است.
