حدیث به عنوان دومین منبع از ادله استنباط احکام همواره مورد توجه فقها بوده است و با توجه به لزوم اثبات صحت روایات و اهمیت بالای آن در مباحث فقهی، دانشمندان اسلامی و فقیهان برای مقابله با عارضه وضع و تحریف روایات، در دوره‌های مختلف آثاری را در این باره از خود برجای نهاده‌اند. یکی از کتب مهم معاصر و از جدی‌ترین کتابها در این خصوص، کتاب الأخبارالدخیله محمدتقی شوشتری (1281ـ1374ش) دانشمند معاصر ایرانی است. هدف از این پژوهش بررسی معیارهای شوشتری در ساختگی دانستن روایات است. این پژوهش که با روش توصیفی ـ تحلیلی انجام گرفته ضمن بازشناسی مهم‌ترین معیارها و ذکر نمونه‌هایی از روایات کتاب، نشان می‌دهد که نگارنده، روایات را از زوایای مختلف بررسی کرده است. او هم به نقد متنی مانند ناسازگاری با قرآن، سنت قطعی، عقل، تاریخ، علم، حکم مشهور فقهی و اعتقادات کلامی پرداخته و هم به نقد سندی روایات نظیر واکاوی طبقه راوی، ضعف سند و سایر موارد رجالی توجه داشته و در این فرایند با وسواس و دقت نظر کوشش کرده روایات موضوعه یا محرفه را بازشناسی و معرفی کند. با این وصف می‌توان مواردی همچون عدم تبویب دقیق، فقدان وحدت رویه، قطعی پنداشتن دیدگاه نویسنده در مواردی که فقط یک احتمال از کلامش قابل دریافت است را به عنوان کاستی‌های کتاب برشمرد.
