ایوب سعیدی

چاقی و بیماری‌های قلبی عروقی از عوامل اصلی مرگ و میر در دنیا می‌باشند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات مقاومتی مختلف سنتی، دایره ای و تناوبی روی پروتئین ترشح اسیدی و غنی از سیستئسن (SPARC) و فاکتور نروتروفیک مشتق شده از مغز (BDNF) در مردان چاق بود. برای این منظور 44 مرد چاق داوطلب بعد از همگن سازی بر اساس ویژگی‌های فردی و به روش تصادفی به 4 گروه کنترل (11 نفر)، ، دایره ای (11 نفر)، سنتی(11 نفر) و تناوبی (11 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی ها 12 هفته تمرینات مقاومتی مختلف سنتی، دایره ای و تناوبی را به صورت هر هفته سه جلسه دادند. نمونه خونی قبل از اولین جلسه تمرینی و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین گرفته شد و برای آنالیز شاخص‌ها مورد استفاده قرار گرفت. بررسی تعییرات بین گروهی برای BDNF و SPARC نشان داد که بین گروه‌ها اختلاف معنی دار وجود دارد (001/0P<). نتایج آزمون بونفرونی برای BDNF نشان داد که بین کنترل با تناوبی (001/0P<) و کنترل با دایره‌ایی (001/0P<) و کنترل با سنتی (012/0P=) تفاوت معنی داری مشاهده شد. نتایج آزمون بونفرونی برای SPARC نشان داد که بین گروه‌های کنترل با مقاومتی تناوبی (001/0P<)، کنترل با مقاومتی دایره‌ایی (001/0P<) تفاوت معنی داری مشاهده شد. نتیجه گیری: در تحقیق حاضر، نشان داده شد که 12 هفته تمرین مقاومتی سنتی، دایره‌ای و تناوبی منجر به افزایش سطوح پلاسمایی BDNF و کاهش سطوح پلاسمایی SPARC در مردان چاق شد. لازم به ذکر است که تغییرات مطلوب در پروتکل‌های تمرین مقاومتی دایره ای و تناوبی بهتر از نوع سنتی بود.