یکی از جوانب اعجاز قرآن، جنبه بلاغی آن می باشد واز میان فنون بلاغی مختلف، می توان گفت«تکرار» به ظاهر ساده ترین اسلوبی است که حتی مخاطب عامی را نیز به فکر وا می دارد که هدف از تکرار(حرف، کلمه، عبارت یا آیه ) چه بوده است؛ اما همین اسلوب ساده دربردارنده ی نکات مهم بوده وتأثیر غیر قابل انکاری بر مخاطب دارد، به ویژه در متنی؛ چون قرآن که پیام اصلیش هدایت است، وبرای تثبیت مفاهیم والای معنوی وتجریدی، کاربرد این اسلوب بسار بجا وهدفمند است. این مقاله با بررسی زیبایی تکرارآیه«خلق السموات والارض فی سته أیام» که در هفت مورد در قرآن آمده است به تبیین وتحلیل جوانب بلاغی آن پرداخته و در حد توان اهداف نهفته در هر مورد را روشن ساخته است.