این پژوهش بر آن است تا مجموعه رسایل نثری به اضافه ی سه مقدمه ی مشارالیه را در کتابی تحت عنوان «ورود الکرد فی حدیقه الورود» که به همت استاد گران قدر محمدعلی قره داغی گردآوری و به چاپ رسیده است، در سه محور آوایی، معنایی و ترکیبی، سبک شناسی یا به عبارتی دیگر از دیدگاه علم بلاغه ی قدیم، مطالعه و بررسی نماید. شیخ طاها در فاصله ی سال های 1230 تا 1300 می زیسته است که همزمان با اواخر دوره ی عثمانی و تقریباً اوایل مرحله ی احیاء در عصر نهضت ادبی جهان عرب بوده است، این پژوهش درپی آن است با بررسی های خود نشان دهد که چه میزان آثار نثری ایشان از ویژگی های دوره ی عثمانی که همانا توجه به جنبه ی لفظی بیش از معنا، اغراق در به کارگیری توریه، تضمین، اقتباس و جناس و التزام به سجع ملالت آور است، متأثر می باشد. (فاخوری، 1380 هجری: 870)
