چکیده این پژوهش به تصویر هنری اشعار در قصاید جنگ عباسیان از گروهی از مشهورترین آن دوره، یعنی بشار بن برد، ابو تمام الطائی، المتنبی، ابوفراس الحمدانی و ابو العلاء المعری پرداخته است. چون که قصیده الحرب (شعر جنگ) در عصر عباسی شاهد پیشرفت، شکوفایی و تجدید حیات در همه قسمت های شعر و ساخت هنری، شکل گیری و بیان آن بود و شاعران عباسی - به ویژه شاعران نمونه تحقیق - در شکل گیری شعر جنگ در نوع خود سرآمد بودند. همچنین در نبوغ به تصویر کشیدن صحنه های جنگ و حوادث نبرد توانایی داشتند. تعدد انواع و سبک های آن ، که این متون شعری را به یک نمونه غنی و بارور تبدیل کرده است که شایسته تحقیق و بررسی است. فنون بلاغت مانند (تشبیه، استعاره و کنایه) مهمترین ابزاری بود که شاعران برای ترسیم تصاویر شعری خود که واقعیت های جنگ را به تصویر می کشید، بکار می بردند. ما نیز در کنار این تصاویر بلاغی، انواع دیگری از تصاویر هنری را بدست آورده ایم، مانند صورت و شکل هایی که با چشم، گوش، حس لامسه، حتی بویایی و چشایی نیز در تصاویر حسیِ تجسّم یافته، حس می کنیم. بنابراین این تصاویر هنری جزو بارزترین ابزار شاعر و انتقال تجربه، ایده ها و عواطف او به خوانندگان و گیرندگان در شکل گیری شعر است. در واقع شعرای دوره عباسی این نوع تصاویر و آراستن شعر در الواح را ابداع کردند که در آن الواح و اشعارشان میدان جنگ و معرکه را به صورت مفصل به تصویر کشیده اند و دیگر شعرا و حتی ممدوحان خود را در آن مشارکت دادند. همچنین آنان شاهدان عینی این حوادث بودند. در نتیجه تصاویر موجود از اشعارشان دلالت بر زنده و گویا بودن می کند و بر خواننده و گیرنده نیز مؤثر است. کلمات کلیدی: تصویر هنری، شعر جنگ، دوره عباسیان، بشار بن برد، ابو تمام الطائی، المتنبی، ابو فراس الحمدانی، المعری.
