به‌علت اینکه تراکم جمعیت جهان در داخل محیط‌های شهری به سرعت در حال رشد میباشد نیاز به ارائه تسهیلات زندگی راحتتر برای شهروندان یک امر اساسی میباشد. برای پاسخ به این تسهیلات راهکارهای زیادی ارائه شده است. یکی از این موارد ایجاد شهرهای هوشمند است. شهر هوشمند چارچوبی است که عمدتا از فناوری اطلاعات و ارتباطات برای توسعه،گسترش و ترویج شیوه‌های توسعه پایدار و با هدف رفع چالشهای رو به رشد شهرنشینی، ایجاد شده است. مکان‌یابی و تخصیص مکان تسهیلات در بستر شهر هوشمند مساله‌ای است که از اهمیت بسیاری برخوردار است و رابطه مستقیمی دارد با میزان کارآمدی شهر هوشمند. این پژوهش دو رویکرد فراابتکاری را برای حل مسئله مکان‌یابی تسهیلات با ظرفیت محدود در شهرهوشمند را پیشنهاد می‌کند. این مسئله شامل تخصیص تجهیزات برای دسترسی به نقاط و ارائه خدمات چندگانه در شهرهای هوشمند است .نقاط دسترسی باید خدمات را به مشتری ارائه دهند و تقاضای خود را با توجه به پوشش خدمات و محدودیت‌های ظرفیت آنها انجام دهند . هر دو رویکرد ابتکاری مسئله تخصیص را جداگانه حل می‌کنند و راه حل های مرحله به مرحله را با هم ترکیب می-کنند .با این حال، یکی از آنها، پارامترهای هزینه را بین مراحل متوالی به روز می‌کند و در مقایسه با راه حلی که از حل دقیق یک مسئله برنامه ریزی خطی عدد صحیح به دست می‌آید ، در زمان معقول راه حل های تقریبا بهینه تولید می‌کند. اولین راه‌حل اکتشافی مکان‌یابی بهینه یا تخصیص مکان برای سرویس ها را به صورت جداگانه انجام می دهد. راه‌حل های مکان‌یابی این سرویس های جداگانه با هم ترکیب می شوند تا یک راه حل MSCFLP تولید کنند. راه‌حل اکتشافی دوم این رویکرد را با به روز رسانی برخی از پارامترهای هزینه بین دو مرحله متوالی گسترش می دهد. این راه-حل اکتشافی اخیر از یک ترتیب بهینه سازی خاص برای ایجاد یک راه‌حل برای MSCFLP استفاده می‌کند.
