با رشد روزافزون جمعیت شهرها و روند افزایشی تعداد خودروها، معضل پارکینگ در شهرهای بزرگ به یک مشکل جدی و آزاردهنده برای شهروندان تبدیل شده است. این مشکل منجر به اتلاف زمان، ایجاد ترافیک، آلودگی هوا و همچنین به وجود آمدن صف های طولانی در اطراف مکان های تجاری، خیابان ها، سینما و اماکن دیگر شده است. راه کارهای مختلفی برای کاهش مشکلات مربوط ارائه شده است که عموماً از تکنولوژی های جدید استفاده کرده اند. راهکار پارکینگ هوشمند مبتنی بر فناوری اینترنت اشیا یکی از به روزترین و جدیدترین پاسخ ها به این مشکل شهری است. پارکینگ های هوشمند تا حد زیادی توانسته اند مشکلات ناشی از کمبود فضای پارکینگ را کاهش داده و امکان برنامه ریزی و مراجعه به موقع و بدون دردسر به محل مورد نظر را برای شهروندان فراهم کنند. در پارکینگ های هوشمند مدیریت جایابی خودروها در پارکینگ و نیز موارد دیگر با استفاده از حسگرها انجام می شود. این حسگرها شامل: حسگر فرمانبر که داخل هر یک از سلول ها قرار دارد، حسگرهای اصلی در لبه های پارکینگ و نیز حسگرهایی که میان آن ها ارتباط برقرار می کند به نام حسگرهای لنگر یا تکرار شونده می باشند. هدف این پایان نامه بررسی مسئله مکان یابی حسگرهای لنگر در پارکینگ‌های هوشمند است. در این رابطه یک مدل ریاضی در جهت بهینه‌سازی عملکرد ترکیبی شامل پاداش برای پوشش ناحیه داده شده (مجموع سلول‌های پوشیده شده) و جریمه برای پراکندگی حسگر و در نتیجه افزایش کارایی شبکه اطلاعاتی بررسی می شود. هدف کلی مساله، بیشینه کردن سلول های تحت پوشش برای جایابی بهتر خودروها در پارکینگ با کاهش فاصله بین این حسگرها می باشد.
