احمد کریمی

در طی دهه گذشته استفاده از آنزیم فیتاز جهت آزاد نمودن فسفر فیتاتی جیره و در نتیجه کاهش مشکلات زیست محیطی مرتبط با دفع مقادیر زیاد فسفردر مدفوع، توجهات زیادی را به خود جلب نموده است.این آزمایش جهت بررسی اثرات مقادیر مختلف فسفرغیرفیتاتی با و بدون استفاده از آنزیم فیتاز ،با استفاده از طرح کاملاً تصادفی و به روش فاکتوریل 3×2 روی پانصد و هفتاد و شش قطعه جوجه گوشتی سویه راس که بصورت مخلوط با همدیگر نگهداری می شدند، انجام گرفت.در طول مدت آزمایش از جیره های دارای مقادیر مختلف فسفرغیرفیتاتی(45/0، 38/0 و 31/0 درصد در مرحله آ‎غازین و 43/0 ، 36/0 و 29/0 درصد در مراحل رشد و پایانی) با و بدون استفاده از پانصد واحد آنزیم فیتاز((Natuphos,10000 در هرکیلوگرم جیره استفاده گردید.در طول مدت آزمایش و در سنین 20،40 و 51 روزگی اوزان زنده و خوراک مصرفی اندازه گیری و براساس آنها، مقادیر افزایش وزن روزانه و ضرایب تبدیل خوراک محاسبه گردید.نتایج این آزمایش نشان داد که کاهش سطح فسفرغیرفیتاتی جیره در دوره آغازین فاقد تاثیر معنی دار (05/0P> ) برعملکرد جوجه های گوشتی بود،ولی کاهش میزان فسفرغیرفیتاتی جیره به 29/0 درصد در دوره های رشد و پایانی موجب کاهش اوزان زنده در سنین 40 و 51 روزگی،کاهش متوسط افزایش وزن روزانه و افزایش مقادیر ضرایب تبدیل خوراک در دوره های سنی 40-21 و 51-1 روزگی گردید.مقادیر خوراک مصرفی تحت تاثیر مقدار فسفر فیتاتی جیره قرار نگرفت.افزودن آنزیم فیتاز به جیره تنها موجب افزایش مصرف خوراک در دوره های سنی 20-1،40-20 و 50-1 روزگی و افزایش مقادیر ضریب تبدیل خوراک در دوره سنی 20-1 روزگی شد،ولی فاقد تاثیر بر روی سایر فراسنجه های اندازه گیری شده بود.اثرات همزمان مقدار فسفر غیرفیتاتی جیره و آنزیم فیتاز تنها روی اوزان زنده در سن 40 روزگی معنی دار بود،به نحوی که افزودن آنزیم فیتاز به جیره های دارای مقادیربالای فسفرغیرفیتاتی، موجب کاهش اوزان زنده و افزودن آنزیم به جیره های دارای مقادیر پایین فسفر غیرفیتاتی موجب بهبود اوزان زنده شد.بطورکلی براساس نتایج این آزمایش می توان چنین بیان داشت که اثرات منفی کاهش میزان فسفرغیرفیتاتی جیره عمدتاً در دوره رشد 21 تا 40 روزگی معنی دار بود و افزودن آنزیم فیتاز به جیره نتوانست موجب تقلیل اثرات منفی کاهش میزان فسفرغیرفیتاتی جیره شود.مطالعات بیشتری جهت تعیین میزان