بیان ﻣﺴﺄله: پژوهش حاضر در جهت پیش بینی دو اختلال شخصیت وسواس و خودشیفته با در نظرگرفتن کمال طلبی چندبعدی بر اساس نظریه مزاج- منش کلونینگر و مدل پیشنهادی DSM-5 در جامعه غیربالینی انجام گرفت. این تحقیق در پی آن بود که وسواسی های کمال طلب را از خودشیفته های کمال طلب متمایز سازد. به عبارت دیگر هدف پژوهش این بود که بررسی کند، کدام یک از این دو مدل قادر است با در نظر گرفتن کمال طلبی دو شخصیت وسواسی و خودشیفته را دقیقتر پیش بینی نماید. روش: جامعه پژوهش دانشجویان دانشگاه کردستان بودند که از بین آنها 980 نفر به صورت داوطلبانه دردسترس شناسایی و پرسشنامه سیاهه شخصیت PID-5 ، پرسشنامه شخصیتی مزاج و منش کلونینگرTCI؛ پرسشنامه اختلالات شخصیت منطبق بر SCID-II و پرسشنامه کمال گرایی چند بعدی تهران را دریافت نمودند. در انتها با حذف موارد نامعتبر ، 437 پروتکل معتبر بدست آمد و داده های حاصل از آن ها بررسی شد. جهت تحلیل داده ها علاوه بر بررسی مفروضه ها، تحلیل ماتریس ضرایب همبستگی دو متغیری مرتبه صفر، ضرایب همبستگی چندگانه تفکیکی و نیمه تفکیکی، آماره های 2 Tهتلینگ، Z استیگر، تحلیل نیمرخ با روش اندازه گیری مکرر چندمتغیری، تحلیل رگرسیون چندگانه همزمان، تحلیل رگرسیون چندگانه حذفی، با استفاده از نرم افزارهای SPSS-24 و FZT به کار رفته است. نتایج: نتایج این پژوهش حاکی از آن بود که مدل پیشنهادی DSM-5 و مدل کلونینگر و ابعاد کمال گرایی به تنهایی هر دو شخصیت وسواسی و خودشیفته را به طور معنادار پیش بینی می کنند. پیش بینی هر دو اختلال شخصیت خودشیفته و وسواس از طریق مدل پیشنهادی و مدل مزاج و منش با حضورکمال طلبی به طور معناداری قوی تر می شود. اما درباره ابعاد سه گانه آن در تفکیک دو گروه وسواسی و خودشیفته تفاوت معناداری دیده نشد. در پیش بین شخصیت وسواسی در سطح صفت، مدل پیشنهادیDSM-5 از مدل کلونینگر قوی تر است اما در سطح حیطه، این دو مدل تفاوت معناداری ندارند. برای پیش بینی شخصیت خودشیفته نه در سطح صفت و نه در سطح حیطه بین دو مدل تفاوت معناداری دیده نشد. از بین نیمرخ های مقایسه شده تنها نیمرخ مزاج ها و منش ها در دو گروه وسواسی و خودشیفته تفاوت معناداری داشته است.
