تنش هایی که بر اثر اعمال بارگذاری در جسم ایجاد شده و بعد از برداشته شدن بارگذاری هم در جسم باقی می مانند را تنش پسماند گویند. موضوع تنش های پسماند و روش های کاهش آن ها در فرایند ساخت یکی از مهم ترین چالش های امروز مهندسان و صنعتگران است. تنش های پسماند که به ناچار بواسطه روش های تولید نظیر ریختگری، نورد، جوش، آهنگری، کشش و ... در قطعات ایجاد می شوند خواص مکانیکی قطعات مهندسی را به میزان قابل توجهی کاهش داده و سبب بروز صدمات هزینه بری در تجهیزات صنعتی می شوند. شکستن ناگهانی پره های توربین ها و پمپ ها، گسیختگی اتصالات جوشی، ایجاد ترک در شفت ها و بسیاری دیگر از این دست صدمات که با بارگذاری بسیار کمتر از حد بار مُجازی که قطعات مهندسی برای آن طراحی شده اند، معمولاً ناشی از در نظر گرفته نشدن این عامل غالباً مضر فرایند ساخت و تولید است. از دیرباز صنعتگران این عامل عمدتاً مضر را شناخته و برای رهایی از آن راه هایی را بکار بسته اند که از آن جمله می توان به روش های حرارتی اشاره کرد. امروزه با توسعه علوم مهندسی و پیشرفت تکنولوژی روش های نوینی در این زمینه بوجود آمده اند که از میان آن ها می توان به روش بکارگیری ارتعاشات برای رهاسازی تنش های پسماند اشاره کرد. در این روش ارتعاشات با فرکانس و دامنه مختلف به محل توزیع تنش های پسماند اعمال می شود. این کار باعث ایجاد کرنش های پلاستیک در داخل قطعه شده و بدین وسیله مقداری از تنش های پسماند موجود در آن محل آزاد می شود. در این پایان نامه تنش زدایی از قطعات به وسیله ارتعاشات مورد مطالعه قرار گرفته است. برای صرفه جویی در زمان و هزینه، این فرایند در نرم افزار آباکوس شبیه سازی شده و نتایج آن با نتایج کارهای آزمایشگاهی انجام شده در این زمینه مقایسه می شود.
